Onze partnerlanden

Pays Action

De context

[Afgelopen project] Men spreekt zeker meer over Cuba in het buitenland dan op het eiland zelf. En het zijn altijd heftige debatten. Enerzijds over de orkanen die ze hebben doorstaan en anderzijds over de ‘vraatzuchtige VS’ waaraan ze weerstand hebben geboden. Het jaarverslag van Amnesty International klaagt het gebrek aan vrijheid en de opsluiting van leden van de oppositie aan. Een eenpartijstelsel met één programma en één vakbond dat nochtans kan bogen op de beste cijfers van het continent inzake gezondheid en onderwijs. Een arm land dat heeft ingezet op onderwijs en dat vandaag artsen uitvoert.

Sommigen werpen op dat het regime sterk moest zijn om weerstand te bieden aan de aanvallen en slagen toegebracht door de verschillende regeringen van de VS, zowel onder de democraten als onder de republikeinen. Onder Raúl Castro is het regime versoepeld en is er plaats gemaakt voor een nieuw economisch stelsel dat zich openstelt voor de privésector, ook de niet-staatssector genoemd. De voormalige Amerikaanse President, Barak Obama, heeft de aanzet gegeven voor een toenadering tussen de twee landen. VS-burgers mogen naar het eiland gaan mits bepaalde voorwaarden, zoals een familiebezoek of een cultureel bezoek. De door de VS in 1996 goedgekeurde Wet Helms-Burton die de blokkade van ’62 verstrengde en zo onrechtstreeks andere landen bij de blokkade betrok, is nog steeds van toepassing. In 2017 is de situatie opnieuw verslechterd. Venezuela zit in volle crisis en Cuba heeft moeilijker toegang tot de Venezolaanse aardolie. De Cubanen worden beschuldigd van ‘geluidsaanvallen’ tegen VS-diplomaten die in Havana zijn gestationeerd… De sancties zijn weer aan de orde. Individuele toeristische reizen voor de VS-burgers zijn opnieuw ingeperkt en er werd een zwarte lijst opgesteld van ondernemingen die dicht bij het leger staan. Eind september heeft orkaan Irma veel schade en verlies veroorzaakt.

Als positieve noot vermelden we voor 2017 het nieuwe recordaantal toeristen, dat de kaap van 4 miljoen overschreed. Bovendien kondigde het regime de aflossing van de oude garde aan voor 2018. Voor het eerst zal het land een regeringsleider hebben die niet aan de revolutie deelnam.
De Cubaanse regering wil buitenlandse investeringen aantrekken om de biotechnologische nijverheid, de voedingsindustrie en de energiesector (hernieuwbare energie) te ontwikkelen.

Vindingrijkheid is nog steeds aan de orde voor de Cubanen om hun machines te blijven doen draaien en hun auto’s te blijven doen rijden. Wat ze wegens de blokkade niet kunnen invoeren, proberen ze zelf te maken. Vaak is dit moeilijk, omdat het eiland over weinig grondstoffen beschikt. En hier komt de metaalsector als eerste tussen.

Cuba is een land met een planeconomie waarbij alles wordt gecontroleerd om de werking te verzekeren. De Cubanen klagen over een te logge en te veeleisende bureaucratie. Het ISVI-MWB-SNTI-project is in 2017 niet van start kunnen gaan, omdat eerst het akkoord nodig was van alle betrokken Cubaanse instanties. Aangezien we samen met FOS in Cuba actief zijn, zijn er verschillende projecten verspreid over het hele land. Met het oog op een goede samenhang moeten de projecten eerst goedgekeurd worden door alle nationale instanties die er een link mee hebben en daarna ook nog eens door alle regionale overheden van de regio’s waar ze zullen uitgevoerd worden. 2018 is het jaar van een krachtige opstart van het Cubaanse project.