Peru*
De context
[Afgelopen project] Peru kent al enkele jaren een economische heropleving, maar de werknemers en werkneemsters deelden niet mee in die groei: er kwam geen verbetering van de werkgelegenheid, er kwamen ook geen betere arbeidsvoorwaarden. Het aantal precaire contracten swingt de pan uit en de informele economie overheerst. De bijzondere arbeidsstelsels van dictator Fujimori worden in de landbouwindustrie (meer dan 800 000 werknemers) hernieuwd en de regering wil die zelfs uitbreiden naar andere economische sectoren.
De regering Kuczynski verdedigt het neoliberale model en vertegenwoordigt de multinationals. De regering treedt ook op als woordvoerder van het patronaat en belooft een hervorming van de arbeid, gericht op meer flexibele werknemersrechten, op een uitbreiden van de tijdelijke contracten, het afschaffen van de CTS (compensatie voor gepresteerde werktijd) en deze te vervangen door een privéverzekering van slechts 3 maanden, het afschaffen van de premies voor juli en december. De Peruviaanse overheid voert een anti-syndicaal beleid en criminaliseert het sociaal protest. Dit wordt nog versterkt door een diepgewortelde haat bij tal van werkgevers t.a.v. de CGTP, die beschouwd wordt als een ‘broedplaats voor terroristen. Desondanks blijft de CGTP, een van de oudste vakbonden van het continent (1929) die zich ‘mariateguistisch’ blijft noemen, de grootste vakbond van het land. Er dient ook opgemerkt dat de elite in Peru ‘blank’ is en de arbeidersklasse, evenals de werknemersvertegenwoordigers, meestal mestiezen zijn. Peru blijft een sterk gepolariseerd land, met grote economische en sociale ongelijkheden.
Begin 2017 werd Peru getroffen door een natuurramp: El Niño vernielt wegen en gebouwen en beschadigt de infrastructuur. Daarna breekt een enorm corruptieschandaal los, «Odebrecht», dat alle economische en politieke niveaus van het land treft. Het protest van de bevolking veroorzaakt een politieke crisis die zelfs de presidenten niet spaart. Aan de vooravond van Kerstmis verleent president Kuscinzcki gratie aan voormalig president en dictator Alberto Fujimori (die gezondheidsproblemen heeft) zogezegd om humanitaire redenen, maar eigenlijk koopt hij zijn aanblijven als president op die manier af.
Het project met de CGTP versterkt het departement dat zich onder meer over syndicale vrijheden buigt. Voor het project was 2017 een druk jaar. De CGTP heeft zich nog meer moeten inzetten om allerlei misbruiken te bestrijden, zoals het niet naleven van het recht om bij een vakbond aan te sluiten, van het recht op collectieve onderhandelingen, van het stakingsrecht … De CGTP heeft zich ook hard moeten inzetten om te verkrijgen dat de zaak Odebrecht behandeld werd en de werven hun activiteit konden hervatten. Alle grote werven lagen stil zolang het corruptieschandaal niet uitgeklaard was. Meer dan 80 000 werknemers werden hierdoor werkloos. Eind 2017 lagen de werven nog steeds stil.
De FTCCP is de enige vakbond die op sectoraal niveau kan onderhandelen maar constant strijd moet voeren om dat onderhandelingsniveau te behouden. De FTCCP krijgt bovendien af te rekenen met het syndicaal parallelisme : maffiabendes doen zich erkennen als vakbond, doen zich gelden op sommige werven, stelen de vakbondsbijdragen van de werknemers en deinzen er niet voor terug om werkgevers af te persen en een bijdrage te eisen. De overheid strijdt samen met de FTCCP tegen deze maffiabendes die zelfs al meerdere syndicalisten vermoord hebben. Via het project voorziet de FTCCP ook vorming voor jonge tussenkaders die in de gewestelijke afdelingen actief zijn.
Enkele cijfers
-
72%
Informele economie
-
75,1%/69,5%
Mannen/vrouwen in informele economie
-
87,1%
Jongeren in informele economie (14 - 24 jaar)
-
7,7%
Werkloosheidsgraad
-
16%
Lidmaatschap openbare diensten
-
5%
Lidmaatschap privésector
-
92%
Looptijd CAO's 1 jaar
-
87
Welzijnsindex (/187 landen)